MO

Alles wat je maar kwijt wil over Brazilië.
Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4947
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

Re: MO

Bericht door quasimodo » di dec 29, 2015 17:16

Midden-oosters kerstverhaal in Brazilië
Al enkele jaren geeft de Braziliaanse ambassade in Libanon humanitaire visa aan Syrische vluchtelingen. Op dit moment zijn er enkel in São Paulo al 20.000 geregistreerde vluchtelingen. Terwijl er ongeveer 30.000 niet-geregistreerde te vinden zijn in de stad. In heel Brazilië zou het gaan om honderdduizenden, maar het is moeilijk dit met zekerheid te zeggen.

© Nicole Prestes
Bashar, Willemjan, en Haim. © Nicole Prestes
Previous
Next

Willemjan Vandenplas
28 december 2015
MO*wereldbloggers

@willemjanvdp
São Paulo staat bekend om het huisvesten van de grootste concentratie Syrisch-Libanezen die honderden jaren geleden vluchtten uit het Ottomaanse Rijk.

De economische problemen en legerplicht zouden deze emigratiegolf hebben doen versnellen.

Op dit moment zouden er 13 miljoen mensen uit het Midden-Oosten in Brazilië verblijven.

Deze groep bevindt zich in alle lagen van de bevolking en is verspreid over heel Brazilië. Velen zijn als kleine handelaars begonnen: de zogenaamde mascates’ die hun producten over heel Brazilië verkopen.

Boekenwinkel

Bras is een bekende gekleurde wijk in São Paulo. Hier bezocht ik het museum voor migratie, een klein museum dat toch een zeer complex verhaal moet vertellen aan bezoekers. Ik bleef na het bezoek een beetje op mijn honger zitten dus ik ging op zoek naar een boek over de Syriërs in Brazilië. Het enige kwalitatieve werk dat ik vond was een klein boekje van Oswaldo Truzzi met een beknopte geschiedenis die mijn werk voor MO* over het onderwerp bevestigt.

‘Je moet eens naar boven kijken. Kan je dat lezen?’
Op het einde van het boekje vond ik negen literaire referenties die aangeraden werden. Dus ging ik met een goede Braziliaanse vriendin naar de cebos in Sé, tweedehands boekenwinkeltjes. In de laatste cebo kwam ik een collectie Arabische boeken tegen.

In de boekenwinkel lag het ‘groene boekje’ van Ayatollah Khomeini, een woordenboek Arabisch in de Golf, Een volledig werk van Jamal A. Badawi, Khouri over de geschiedenis van de Sjiieten, veel korans, de biografie van Huis van Saoed, en een paar andere boeken.

Ik was verbaasd dat de boeken hier simpelweg op een hoop lagen. Opvallend ook was de variëteit aan denkers over de Islam. Ik vroeg aan de mevrouw van de afdeling of ze mij een paar korte inhouden kon geven. Ze antwoordde botweg dat deze boeken niet geregistreerd waren.

Nicole, een goede vriendin, besloot dat het tijd was af te rekenen. Ik vroeg de kassier hoe het komt dat ze deze Arabische boeken verkopen. ‘Onze eigenaar is een oude Syrisch-Libanese boekenverkoper, dat zijn nog oude boeken van toen hij in de winkel stond.’

Ze ging verder: ‘Ben jij Moslim? Je moet eens naar boven kijken. Kan je dat lezen?’

Er hing een kalligrafie op in het Arabisch. In mijn taalschool in Rabat heb ik me nooit kalligrafie gelezen dus ik ontcijferde de eerste woorden pas na een tijdje: Maal alNass. Dit betekent zoveel als ‘het geld voor de tekst’. Het moet een kalligrafie zijn die duidelijk maakt dat iedereen moet betalen. Dat deed ik dan ook!

Hoe São Paulo een deel van het Midden-Oosten werd

Op de terugweg, zag ik Bashar en Haim, twee jongens van zestien. Ik was overtuigd dat ze uit het Midden-Oosten kwamen, wat niet altijd eenvoudig op te merken is in de smeltkroes van São Paulo. Op zoek naar een speld in een hooiberg sprak ik hen aan in het Arabisch.

En ja hoor, ze antwoordden in het Arabisch. Bashar en Haim zijn twee vrienden die water uitdelen op straat, net als Ghiath Matar (Kleine Ghandi) uit Daraya, een buitenwijk van Damascus, die in het begin van de revolutie in Syrië dood werd teruggevonden voor de deur van zijn ouders. Hij werd de Mohammed Bouazzi van Damascus.

Religie heeft hij achter zich gelaten, net als de Arabische taal.
Haim woont al acht jaar in Brazilië. Zijn vader kwam hierheen en verloor 13.000 euro door een werkvisum te kopen dat vals bleek te zijn. Hierdoor moest Haim in een kraakpand in ‘independeçia’ gaan wonen. Daar woont hij samen Brazilianen en Syriërs.

Hij zegt dat er daar veel ruzie is tussen Brazilianen en Syriërs. Hij heeft een Joodse naam, maar is geboren in Gaza. Haim betekent leven.

Zijn moeder woont nu in Marokko. Al zijn geld gaat naar haar en hij zou graag binnen enkele maanden teruggaan naar Marokko om bij haar te wonen, maar van zijn vader mag hij niet. Ondertussen heeft hij zich ontpopt tot een echte Braziliaan, hij spreekt lokale dialecten, geeft Braziliaanse knuffels en aan mijn vriendin weet hij te melden dat hij graag meisjes kust. Religie heeft hij achter zich gelaten, net als de Arabische taal.

Bashar daarentegen spreekt perfect Arabisch, was minder open en had het moeilijker met de typisch Braziliaanse knuffels. Bashar leerde Haim kennen in het kraakpand en nu zijn het de beste maten. Hij komt uit Damascus en is hier nu drie maanden. Zijn Portugees is nog niet zo goed, dus was hij blij aan mij een Arabische gesprekspartner te hebben. Hij kreeg op de Braziliaanse Ambassade in Libanon een humanitair visum om naar hier te komen. Maar zijn droom is om naar de VS te gaan, maar hij zit hier vast omdat hij geen geld heeft. Bashar is een Arabische naam die persoon of mens betekent.

De mens van liefde

Bashar en Haim, wat samen dus zoveel betekent als de mens van liefde gaan samen de strijd aan om als mascates een nieuw leven op te bouwen in São Paulo. Beiden hadden nooit gedacht naar Brazilië te gaan, maar het lot bracht hen hier. Het ziet er ook niet naar uit dat ze hier snel gaan vertrekken.

Ik haalde mijn net gekochte litteratuur boven en toonde hen dat hun culturen hier sporen hebben. Nergens ter wereld was de Syrisch-Libanese gemeenschap zo succesvol als in Brazilië. Al is er wel een totaal gebrek aan solidariteit tussen de ondertussen rijke Syrisch-Libanezen en de onlangs aangekomen vluchtelingen.

De dagen erna bleef het verhaal rondspoken in m’n hoofd en besefte ik dat mijn tijd er hier op zit. We dromen allemaal van Amrik, maar het is maar een droom…
http://www.mo.be/wereldblog/syrisch-ker ... al-brazili



Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4947
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

Re: MO

Bericht door quasimodo » do dec 31, 2015 01:20

Leren uit de migratie van Syriërs naar Brazilië
De kans is reëel dat er in de nabije toekomst een Syrisch-Libanese man aan de macht komt in Brazilië. Deze gemeenschap heeft zich kunnen opwerken van ambulante verkopers in 1880 tot de elite van Brazilië anno 2015. Wat kan België hieruit leren met betrekking tot de recent aangekomen Syriërs en Irakezen?

© Willemjan Vandenplas
Een Syrische professor die Syriërs opleidt in Turkije voor ze asiel aanvragen. © Willemjan Vandenplas
Previous
Next

Willemjan Vandenplas
30 december 2015
MO*wereldbloggers

@willemjanvdp
Overal in Brazilië zijn er Syrisch-Libanezen, dit komt omdat zij als ambulante verkopers zich verspreid hebben over heel het land. Typisch is dat ze niet op de vlucht sloegen voor verdrukking en oorlog, maar omdat ze op relatief korte termijn een relatief goed loon konden verdienen. Hierop volgde een accumulatie van kapitaal die na enkele decennia hun gemeenschap rijk zou maken.

Een historisch overzicht

In het begin waren het voornamelijk mannen alleen die vertrokken, ze wilden enkele jaren blijven en dan naar hun land terugkeren om een huis en land te kopen en een autarkische manier van leven na te streven.

De ambulante verkopers bleven op termijn toch in Brazilië omdat de handel er goed was, ze winkels konden uit de grond stampen en een monopolie kregen over de textiel- en maakindustrie. Hierdoor konden ze een eigen economie binnen Brazilië uitbouwen. Een economie waarbinnen nieuwkomers zich konden integreren en opgeleid werden om ambulante verkoper te worden om zo op hun beurt weer kapitaal te accumuleren.

Het is opvallend dat onder de diaspora ook universiteitsprofessoren meekwamen. Hierdoor kon de tweede generatie zich vormen in liberale beroepen en konden sommigen onder hen zich in de politiek lanceren. Deze politici verspreiden zich over heel het ideologische spectrum.

De eerste generatie die niet goed Portugees sprak kon in Syrisch-Libanese clubs haar leven leiden en de daaropvolgende generatie promoveerde op de sociale ladder. Wat kenmerkend is voor de Syrisch-Libanese gemeenschap is dat ze enorm solidair zijn. Eveneens zijn ze een zeer gesloten gemeenschap. Ze trouwden in het begin met arme Braziliaanse vrouwen omdat de vrouwen van status niets moesten weten van de Syrisch-Libanese mannen. Hun bedrijven waren steeds familiebedrijven, maar ze deden nooit rechtstreeks zaken met hun familie. Iedereen moest helpen in het familiebedrijf.

Wat kan België leren?

Het Belgische asielbeleid zorgt ervoor dat er geen lokale gettovorming is zoals gebeurde met de Marokkaanse en Turkse groepen die vijftig jaar geleden aankwamen. Hierdoor is het moeilijk om van een gemeenschap te spreken. Toch blijkt de praktijk een ander verhaal te vertellen. De regionale spreiding zal hoogstwaarschijnlijk niet lang duren. Net als in Brazilië waar de Syrisch-Libanezen zich concentreerden in São Paulo, zullen gemeenschappen samenklitten.

De pioniers kwamen toe in Brazilië ten tijde van het Ottomaanse bewind. In die tijd was het nabije oosten een relatieve rustige omgeving die voornamelijk rond autarkische landbouw draaide. De functionarissen waren Turken, maar deze gebieden waren erg divers en vredevol.

Toen de Eerste Wereldoorlog uitbrak, polariseerden de Fransen en de Britten deze gebieden om het Ottomaanse rijk vervolgens ten val te brengen. Onder het Franse Protectoraat en het Sykes-Picotverdrag werden deze landen op een artificiële manier opgedeeld, waardoor er een nationale identiteit ontstond waar later het Panarabisme zich op entte.

Dit verklaar waarom de eerste nieuwkomers in Brazilië ‘Turcos’ werden genoemd: ze kwamen met paspoorten uit het Ottomaanse rijk toe in het land. Misschien wordt het ook tijd dat we in België minder generaliseren.

In België moeten wij studenten uit Syrië en Irakezen een kans geven om te kunnen verderstuderen, omdat zij de elite gaan vormen die de andere Syriërs en Irakezen zullen helpen integreren. Ook moeten we hooggeschoolde Syriërs een kans geven naar hun niveau op de arbeidsmarkt. Ze zouden professoren en leerkrachten moeten kunnen worden om de nieuwe generaties vluchtelingen onderwijs te geven. Zo kan er een organische Syrisch-Libanese gemeenschap in België groeiën.

Laaggeschoolde jobs spelen ook een belangrijke rol, maar dan wel laaggeschoolde jobs die leiden tot kapitaalaccumulatie. Zo kan er zich een gemeenschap ontwikkelen die in onze stoutste dromen misschien ooit, denken we maar aan Elio Di Rupo, een premier aflevert.
http://www.mo.be/wereldblog/leren-migra ... rs-brazili



Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4947
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

Re: MO

Bericht door quasimodo » do dec 31, 2015 01:22

Hoe in 2015 alles de mist inging in Brazilië
Nu het einde van 2015 nadert, gaan de Brazilianen een periode van buitengewone onzekerheid tegemoet. Fernando J. Cardim de Carvalho, econoom aan de Federale Universiteit van Rio de Janeiro blikt terug en kijkt vooruit.

FERNANDO J. CARDIM DE CARVALHO (IPS) . 30 DECEMBER 2015
Gustavo Gomes (CC BY-NC 2.0)
'De politieke crisis heeft een verwachte recessie veranderd in de dreiging van een grote depressie, zowel qua diepte als duur.' Gustavo Gomes (CC BY-NC 2.0)
Previous
Next
De inflatie is hoog en lijkt ongevoelig voor de monetaire politiek van de Centrale Bank. De internationale economie is traag, de binnenlandse munt gedevalueerd en de werkloosheid stijgt.

Link
Lees ook: Wat zijn de BRICS van plan om het klimaat te redden?
Brazilië is in een recessie beland die met de dag verergert. Het gaat hier echter niet om een “normale” recessie. De ontwikkelingen vinden plaats tegen de achtergrond van een groot corruptieschandaal rond het (semi)staatsoliebedrijf Petrobras.

Er bestaat een concrete mogelijkheid dat politici zoals de voorzitter van de Federale Kamer van Afgevaardigden de gevangenis ingaan. De fractieleider van de regerende Arbeiderspartij (PT) zit al vast, evenals voormalige autoriteiten uit de regering van president Luíz Inácio, Lula, da Silva (2003 – 2011).

Er gaat nauwelijks een dag voorbij zonder nieuws over nieuwe schandalen of arrestaties van politici en zakenlieden. Daar komt nog bij dat begin december een afzettingsprocedure tegen president Dilma Rousseff in gang is gezet, wegens veronderstelde schending van de Fiscale Verantwoordelijkheidswet.

Creatie van Lula

Alles wat hier nog bij zou komen, kan genoeg zijn om wijdverbreide instabiliteit te veroorzaken. En alles wat al is gebeurd, heeft een ongekende situatie van politieke onzekerheid en economische malaise veroorzaakt. Er zullen buitengewone inspanningen nodig zijn om een uitweg uit deze crisis te vinden.

‘Er zullen buitengewone inspanningen nodig zijn om een uitweg uit deze crisis te vinden.’
De afzettingsprocedure tegen de president komt niet uit het niets. De onthulling van het schandaal heeft geleid tot een stroom geruchten en verdachtmakingen. Als die niet gericht zijn tegen de president zelf, dan wel tegen degenen in de kring rondom haar uit de tijd dat ze minister van Energie was in de regering van Lula. Rousseff was bovendien ook eerder voorzitter van de raad van bestuur van Petrobras.

Tot nu toe zijn er echter geen concrete beschuldigingen of bewijzen aangedragen tegen Rousseff. Ze lijkt zelfs geen belangrijk doelwit van onderzoekers, die zich meer richten op Lula en zijn directe familie.

De aanleiding voor de afzettingsprocedure ligt bij het gebruik van boekhoudkundige kunstgrepen om de limiet op overheidsuitgaven, opgelegd door de Fiscale Verantwoordelijkheidswet, te omzeilen. Een meerderheid van de opiniemakers beschouwt dat een te zwakke zaak voor een afzettingsprocedure. Haar acute politieke kwetsbaarheid is bedreigender. Rousseff wordt algemeen gezien als de creatie van Lula, maar ze had nooit het charisma dat hij had.

Koersverandering

Kort na de herverkiezing van Rousseff in november 2014 kondigde ze een radicale verandering in het economische beleid aan. Bezuinigingen en hogere belastingen waren belangrijke bestanddelen van dat beleid. De zittende president stelde tijdens haar campagne herhaaldelijk dat ze dergelijk beleid verwierp, maar slechts een paar dagen na de uitslag van de verkiezingen veranderde ze van koers.

‘Met een agressieve oppositie en een wankele politieke basis was de regering het hele jaar verlamd.’
Hoewel Lula haar ogenschijnlijk steunde, viel de koersverandering slecht bij de Arbeiderspartij. Die schaarde zich met weinig enthousiasme achter haar en stelde dat alleen het macro-economische beleid aangepast zou worden.

De perceptie dat de president weinig politieke steun had, stimuleerde haar tegenstanders om te vragen om een afzettingsprocedure, op welke grond dan ook, of haar anderszins tot aftreden te dwingen. Met een agressieve oppositie en een wankele politieke basis was de regering het hele jaar verlamd.

Geen enkele relevante bezuinigingsmaatregel kwam door het Congres. De impasse die ontstond door het gebrek aan een effectieve regering, in combinatie met een agressieve oppositie, leidde ertoe dat veel besluiten werden uitgesteld. Investeringen daalden, steeds meer mensen raakten hun baan kwijt en het consumentenvertrouwen daalde.

Een lang jaar

De politieke crisis heeft een verwachte recessie veranderd in de dreiging van een grote depressie, zowel qua diepte als duur. De situatie wordt bemoeilijkt door het huidige onvermogen om een duurzame oplossing te schetsen voor de crisis op middellange termijn, laat staan voor de komende maanden.

De lopende afzettingsprocedure zal naar verwachting grotere politieke instabiliteit met zich meebrengen. Tegelijkertijd is er geen georganiseerde oppositie die klaar is om de plaats van de huidige regering in te nemen. Als de afzettingsprocedure mislukt, blijft het probleem bestaan dat de president geen visie of macht heeft, en het is ontzettend moeilijk voor te stellen hoe ze zich voldoende kan herstellen om de laatste drie jaar van haar termijn af te maken.

Om de historicus Eric Hobsbawm te parafraseren, die observeerde dat de twintigste eeuw een korte eeuw was (die begon in 1914 en eindigde in 1991): 2016 kan een lang jaar worden voor de Brazilianen. De afzettingsprocedure zal doorlopen en de sociale spanningen kunnen toenemen, met hoge inflatie en groeiende werkloosheid tot gevolg.

Als er niet snel een soort nationaal akkoord bereikt wordt dat het mogelijk maakt dat de regering-Rousseff haar werk doet of dat die vertrekt, zal het jaar nog langer gaan duren. Het land wacht dan een onbekende afgrond, een combinatie van een economische, politieke en sociale crisis. Het is nu nog moeilijk te voorspellen wanneer en hoe het herstel zal optreden.

Fernando J. Cardim de Carvalho is econoom aan de Federale Universiteit van Rio de Janeiro.

http://www.mo.be/opinie/hoe-2015-alles- ... st-brazili



Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4947
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

Re: MO

Bericht door quasimodo » di jan 19, 2016 01:42

Crisis in Brazilië is er vooral een van de industrie
De Braziliaanse economie zal de huidige recessie wel te boven komen. Maar over haar industrie zijn veel meer twijfels. Zal die het overleven?

IPS . 18 JANUARI 2016
WTF Formwork / Wikipedia (CC by-sa 3.0)
Sociale woningbouw in Campo Grande. De activering van de bouwsector kan een stagnerende economie vaak vlot trekken maar in Brazilië is dat momenteel niet het geval. Integendeel, de sector duwt de economie nog dieper in de problemen WTF Formwork / Wikipedia (CC by-sa 3.0)
Previous
Next
De Braziliaanse economie bevindt zich in een recessie, en die is zwaarder dan vorige recessies. Maar de economie evolueert in cycli: na een of twee jaar komt het land de recessie wel te boven, zeggen experten.

Voor de industrie ziet het er minder goed uit. Al twee jaar daalt de productie, en de trend wordt alleen maar erger, zonder uitzicht op een ommezwaai. In november lag de productie 12,4 procent lager dan in november 2014.

Een vergelijking over een langere periode, van januari tot november, leert dat de productie vorig jaar 8,1 procent lager lag dan in 2014. Voor de verwerkende industrie, die de meeste banen creëert, bedroeg de daling zelf 9,7 procent.

Achteruitgang al jaren bezig

De achteruitgang van de Braziliaanse industrie is al jaren aan de gang. Maar de negatieve cijfers werden altijd verbloemd door de ontginningsindustrie. De winning van mineralen en olie fungeerde als buffer voor de daling van de verwerkende industrie, zegt econoom Rafael Cagnin van het Onderzoeksinstituut voor Industriële Ontwikkeling (IEDI).

Maar de buffer verdween toen in 2014 de internationale prijzen voor grondstoffen in elkaar klapten. Bovendien vertraagde de economische groei.

In november kreeg de ontginningsindustrie nog een bijkomende klap met de dambreuk bij mijnbouwbedrijf Samarco. Dat leidde tot een zware milieuramp, waarbij giftig afval in de rivier Doce terechtkwam.

Auto’s en huishoudtoestellen

‘Maar de kern van de sector, zoals de kapitaalgoederen en de duurzame consumptiegoederen, zitten inderdaad in een acute crisis,’ zegt Cagnin.

In de eerste elf maanden van 2015 daalde de productie van machines en productieapparatuur met 25,1 procent ten opzichte van dezelfde periode in 2014. Die van duurzame consumptiegoederen viel 18,3 procent terug, vooral de productie van auto’s en elektrische huishoudtoestellen kreeg flinke klappen.

In sommige takken gaat het om meer dan een vertraging. De productie van machines voor de (mijn)bouwsector noteerde een recorddaling van 57,8 procent, zegt Sobratema, de Braziliaanse vereniging voor bouw- en mijnbouwtechnologie.

Massale ontslagen

Bovenop de recessie, de werkloosheid en de inflatie kwam het enorme corruptieschandaal rond staatsoliebedrijf Petrobras. Daarin zijn de belangrijkste Braziliaanse bouwbedrijven betrokken. Sommige bestuurders zitten al achter de tralies.

De activering van de bouwsector kan een stagnerende economie vaak vlot trekken maar in Brazilië is dat momenteel niet het geval. Integendeel zelfs, door de massale ontslagen – 514.000 mensen in 2015 – duwt de bouwsector de economie nog dieper in de problemen.

Devaluatie van de real

De devaluatie van de Braziliaanse munt kan de deur naar economisch herstel openen. De real verloor vorig jaar 46 procent van zijn waarde ten opzichte van de Amerikaanse dollar.

Dat herstelt het concurrentievermogen van de Braziliaanse industrie, vergroot het exportpotentieel en opent markten. “Maar dat zijn alleen maar potentiële gevolgen”, waarschuwt Cagnin.

De gunstige effecten van de devaluatie “kosten veel tijd”. Er zijn inspanningen nodig om ‘oude klanten op te zoeken, opnieuw over contracten te onderhandelen, het aanbod uit te breiden. Veel bedrijven hebben de internationale markt verlaten, verloren daardoor kopers en moeten nu opnieuw contact aanknopen, hun producten tonen. Dat vereist allemaal financiële middelen, reizen, overzeese kantoren, meer personeel voor de export.’

De gedevalueerde real is ook goed om de binnenlandse markt te heroveren, zegt Cagnin. ‘Dat is door zijn omvang de belangrijkste markt in Brazilië. Export is alleen maar een alternatief.’

Gedollariseerde kosten

‘Bovendien is de internationale markt niet interessant: de buitenlandse handel groeit minder sterk dan het bruto binnenlands product, in tegenstelling tot in het verleden, en daardoor neemt de concurrentie toe’, aldus Cagnin.

‘De onzekerheid over China wordt groter. Dat land stelt zich steeds agressiever op om meer te kunnen verkopen, met inbegrip van een devaluatie van hun munt.’

Bijkomende hindernissen voor de Braziliaanse export van industriële producten zijn de instabiliteit van het Amerikaanse herstel en de stagnatie van andere rijke markten.

Tegelijk verhoogt de devaluatie de kosten, zegt Cagnin. De overwaardering van de real heeft de laatste twintig jaar ‘de Braziliaanse bedrijven gestimuleerd om binnenlandse grondstoffen te vervangen door ingevoerde. Ze hebben een deel van hun kosten dus gedollariseerd. Nu, met de gedevalueerde real, stijgen die kosten.’

Epicentrum van de crisis

‘Op lange termijn is de devaluatie positief, maar op de korte termijn plaatst ze de Braziliaanse industrie voor tal van uitdagingen. Ze moet haar strategie herzien, indien mogelijk haar import vervangen, en tegelijk produceren met dezelfde kwaliteit als van wat ingevoerd wordt.’

De geaccumuleerde verliezen van de industrie zijn “het epicentrum van de economische crisis” in Brazilië, zegt het IEDI, een instituut dat in 1989 is opgericht door ondernemers in São Paulo, de meest geïndustrialiseerde deelstaat in Brazilië.

De overwaardering van de real, die in 1994 permanent werd, stimuleerde de import en verplichtte Braziliaanse bedrijven hun prijzen te verlagen. Dat maakte een einde aan decennia van enorme inflatie, die de groei van de Braziliaanse economie belemmerde en de ongelijkheid deed toenemen. Maar voor de verwerkte industrie zijn de gevolgen zwaar.

Te weinig innovatie

Het gebrek aan concurrentiekracht van de Braziliaanse industrie is echter niet alleen aan monetair beleid toe te schrijven. Experten zijn het erover eens dat er te weinig technologische innovatie en scholing is. Bovendien is de infrastructuur precair en het fiscaal systeem ingewikkeld.

De huidige crisis lijkt niet alleen op een neerwaartse cyclus te wijzen, maar op de noodzaak om de economische ontwikkeling van Brazilië helemaal te herzien.
http://www.mo.be/nieuws/crisis-brazilie ... -industrie



Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4947
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

Re: MO

Bericht door quasimodo » di jan 26, 2016 18:12

De Braziliaan
Na zes weken stage in een favela, het leven in een Braziliaanse grootstad en een reis van een maand van zuid naar noord langs natuurwonders en wereldwonders heb ik een steekproef kunnen nemen van de Braziliaanse bevolking: ik heb gepraat met taxichauffeurs, kennis gemaakt met rijke gezinnen, met favela kinderen gespeeld, met Braziliaanse vrienden uitstappen gedaan, en natuurlijk de nodige observaties uitgevoerd op bussen en andere openbare plaatsen,…

Rio de Janiero: 1 januari 2016
Rio de Janeiro: 1 januari 2016 Rio de Janiero: 1 januari 2016
Previous
Next

Marte Lorent
Berichten uit favela Serviluz
26 januari 2016
Het eerste wat me opviel tijdens mijn Braziliaans verblijf is dat het leven hier traag gaat. Aan de kassa van de supermarkt zijn lange rijen telkens gegarandeerd omdat de kassiersters rustig hun tijd nemen om de producten in te scannen en wisselgeld bijeen te zoeken.

Ook op de bus is het altijd wachten…busuren bestaan hier niet dus wanneer je ergens geraakt weet je ook nooit op voorhand. Maar eenmaal de bus er is, is er van die rij die aan de bushalte gevormd wordt geen sprake meer: iedereen loopt, duwt en trekt alsof zijn leven ervan afhangt. Eenmaal als Brazilianen beslissen om ergens voor te gaan, gaan ze er helemaal voor.

Tussen de mensen onderling is er veel verschil: ze bestaan hier in alle lengtes en breedtes. Maar één ding is zeker: het zijn trotse mensen, trots op hun lichaam en op hun land.
Naar mijn mening zijn Brazilianen weinig efficiënt in het invullen van hun tijds- en dagindeling. Ze slagen er vaak in om twee uur later te vertrekken dan gepland was. Ze zijn luid: als ze de weg vragen vanuit de auto of als ze iets bestellen op een terrasje.

En danku en alstublieft wordt hier amper gezegd. Ik heb al een paar vreemde blikken gekregen met mijn ‘obrigada’ na het krijgen van het wisselgeld bij een aankoop. Brazilianen zeggen dan wel weer danku aan de buschauffeur als ze de bus uitstappen…

Brazilianen houden van discussiëren, ze vinden het dan ook raar als je over iets geen ‘zegje’ of mening hebt. Iedereen praat tegen iedereen: op de bus en wachtend op de bus kunnen er lange gesprekken ontstaan die niet enkel over het weer gaan. Het zijn heel warme mensen. Ze houden van knuffels geven en contacten worden zeer snel gelegd. Daarenboven zijn ze heel behulpzaam: als je even staat te treuzelen en de weg kwijt bent komt er gegarandeerd iemand vragen of ze kunnen helpen. Elke persoon waar je iets aan vraagt doet er alles aan om je verder te helpen.

Natuurlijk kan er nooit veralgemeend worden naar de gehele Braziliaanse bevolking. Tussen de mensen onderling is er veel verschil: ze bestaan hier in alle lengtes en breedtes. Maar één ding is zeker: het zijn trotse mensen, trots op hun lichaam en op hun land.
http://www.mo.be/wereldblog/de-braziliaan



Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4947
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

Re: MO

Bericht door quasimodo » do jan 28, 2016 02:03

Brazilië niet het beloofde land voor Syrische vluchtelingen
Sinds 2013 kunnen Syrische vluchtelingen in Libanon en Jordanië met een humanitair visum naar Brazilië vliegen en worden ze met open armen ontvangen. Maar toch blijft een vluchtelingenstroom uit. Hoe komt dit? Omdat het land geen vluchtelingenstatuut heeft. Toch gaat hier snel verandering in komen omdat de mercosul (de EU van Latijns-Amerika) in november beslist heeft een veilige bestemming te worden voor vluchtelingen.

© Ribs
Het is fout om vluchtelingen aan te raden naar Brazilië te komen. © Ribs
Previous
Next

Willemjan Vandenplas
27 januari 2016

@willemjanvdp
Dé redenen waarom Syrische vluchtelingen naar Brazilië vliegen zijn het vermijden van de gevaarlijke oversteek naar Europa en het feit dat de Braziliaanse Syriërs de grootste en rijkste gemeenschap vormen buiten het Midden-Oosten.

Velen onder hen hopen een beter leven te vinden in dit ‘El dorado’, maar dit valt dan ook voor velen tegen.

Er is geen werk, velen leven in de illegaliteit en er is geen vluchtelingenstatuut.

Brazilië is goedkoper te bereiken dan met mensensmokkelaars naar Europa trekken, maar er is geen asielsysteem of -statuut.
Momenteel ontvangt Brazilië meer Syriërs dan sommige Europese landen zoals Polen. Er zijn 500 vluchtelingen, voornamelijk families, die een humanitaire beurs (de standaard bolsa de familia) krijgen van minder dan 20 euro per familielid per maand, waarmee amper te overleven valt.

Daarom gaan de Syriërs vaak als ambulante verkopers aan het werk. Brazilië heeft niet de capaciteit om een vluchtelingengolf op te vangen en dat zal zeker niet lukken als er niet snel een vluchtelingenstatuut wordt ingevoerd.

Dit statuut komt er in heel de mercosul, dat is in november beslist. Met de huidige constellatie heeft Brazilië een capaciteit om 50.000 vluchtelingen op te vangen volgens experten van de fundação Getulio Vargas, het belangrijkste onderzoekscentrum van Brazilië. Dit wil zeggen dat eens het statuut er is, veel meer mensen kunnen opgevangen worden.

Sensibilisering

Het is fout nu vluchtelingen aan te raden naar Brazilië of de mercosul te komen.
Volgens Paulo Illes (PT), verantwoordelijke van het stadsbestuur van São Paulo voor vluchtelingen, mag men niet ontkennen dat vluchtelingen een zwaar leven voor zich hebben liggen in Brazilië. Iedereen is welkom, maar hier is geen asielsysteem en vluchtelingenstatuut.

De vluchtelingenzaak is snel populair geworden in de media in Brazilië, er is dus een draagvlak voor een asielsysteem. De media in Brazilië tonen alvast een mooi beeld van het leven van vluchtelingen in Brazilië. Dat klopt dus niet volgens Paulo Illes.

Dat verklaart mogelijk waarom Caritas Brazilië (Larissa Leite) ontradende artikels schrijft in de buitenlandse pers, onder andere The Economist. Daar komt nog bovenop dat de laatste tijd er ook een tegenbeweging is ontstaan in de media die de vluchtelingen als terroristen omschrijft.

Het is momenteel fout vluchtelingen aan te raden naar Brazilië te komen, maar het is juist om de druk op de politiek op te voeren om vluchtelingen zo snel mogelijk een statuut te geven: een statuut dat dringend nodig is aangezien Brazilië nu al de meeste Syrische vluchtelingen van Latijns-Amerika huisvest.

Willemjan Vandenplas is fotograaf, bekijk zijn werk op http://www.willemjanvandenplasphotography.com

http://www.mo.be/wereldblog/brazili-nie ... chtelingen



Plaats reactie