Brazilië voert stuurloos energiebeleid vol tegenstellingen.

Alles wat je maar kwijt wil over Brazilië.
Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4947
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

Brazilië voert stuurloos energiebeleid vol tegenstellingen.

Bericht door quasimodo » di jan 26, 2016 18:22

Brazilië voert stuurloos energiebeleid vol tegenstellingen

Brazilië was lang een voorloper op vlak van hernieuwbare energie met 42 procent van zijn energie uit hernieuwbare bronnen, drie keer meer dan het wereldwijde gemiddelde. Begin 2016 loopt het energiebeleid helemaal fout als gevolg van corruptie, een ongunstige markt en een aantal desastreuze beslissingen.
IPS
dinsdag 26 januari 2016

In 2006 werden grote olievoorraden in de Atlantische Oceaan ontdekt op 300 kilometer voor de Braziliaanse kust. De overheid formuleerde daarop de ambitie een van de grote olie-uitvoerende landen ter wereld te worden.

Langs de Noordelijke Atlantische kust van Brazilië kust verrezen sinds 2006 raffinaderijen, petrochemische bedrijven en scheepswerven. Deze droom spatte in 2014 echter uit elkaar door het enorme corruptieschandaal van het overheidsbedrijf Petrobras. Miljarden euro’s van het staatsoliebedrijf bleken te zijn verdwenen.

Bijna tweehonderd mensen zijn al in beschuldiging gesteld, voor het betalen of ontvangen van smeergeld bij de toewijzing van oliecontracten. Ongeveer vijftig beschuldigden zijn zetelende parlementsleden. Ook topmensen van grote Braziliaanse bouwbedrijven zitten achter de tralies. Dat heeft zware gevolgen voor de vastgoedmarkt en grote infrastructuurwerken.

Daling van de olieprijs
Het schandaal speelt een grote rol in de economische en politieke crisis die Brazilië momenteel teistert. De economie kromp met meer dan 3 procent in 2015, de inflatie stijgt zienderogen, net zoals het begrotingstekort. Ondertussen heeft de oppositie een afzettingsprocedure gestart tegen president Dilma Rousseff en heerst er chaos in het parlement.

Bijkomende problemen voor Petrobras zijn de aanhoudende daling van de olieprijs, die de investeringen in de oliewinning op zee bedreigt, en de verliezen die het bedrijf heeft opgestapeld in de jaren dat de prijzen voor petroleumderivaten waren bevroren.

De regering heeft Petrobras’ monopolie op de raffinage van olie gebruikt om de inflatie te beperken door de prijzen te controleren, vooral die van benzine. Toen dat na de herverkiezing van Rousseff in oktober 2014 bekend werd, nam de inflatie toe; vandaag bedraagt ze al meer dan 10 procent op jaarbasis.

Enorme schuldenberg
Petrobras moest veel van zijn activa verkopen om zijn immense schuldenberg te verkleinen. Geen enkele van de vier geplande raffinaderijen is helemaal gerealiseerd. Van twee geraakte men niet verder dan de funderingswerken. Een is voor 80 procent klaar maar blijft onafgewerkt en de enige raffinaderij die wel operationeel werd, draait slechts op halve capaciteit.

De ineenstorting van de activiteit in de scheepswerven, die booreilanden en tankers hadden moeten leveren, is bijna algemeen. Van het plan van de regering om zo een sterke scheepsbouwindustrie uit te bouwen komt niets in huis.

Geven en nemen met ethanol
Ook de grote ambitie met ethanol sneuvelde. Brandstof op basis van suikerriet kende een opleving door de opkomst van de flexibele auto sinds 2003. Die kan zowel op benzine als ethanol rijden, of op een mengsel van de twee. De consument kan zo op elk moment kiezen wat voor hem het voordeligst uitkomt. Daardoor kwam het ethanolgebruik bijna op dezelfde hoogte als het benzinegebruik. Het monopolie van de fossiele brandstoffen werd zo doorbroken. Brazilië scoorde steeds beter voor hernieuwbare energie.

Ondertussen kreeg petroleum weer voorrang en hield de regering de benzineprijzen laag met subsidies. Veel ethanolfabrieken gingen vervolgens failliet. Suikerrietbedrijven moesten door financiële problemen hun fabrieken verkopen aan buitenlandse multinationals als Bunge, Cargill, Louis Dreyfus en Tereos.

Brazilië heeft zijn ambitie om een internationale markt voor ethanol te creëren zo goed als opgeborgen. Voormalig president Luiz Inácio Lula da Silva (2003-2010) promootte de productie en consumptie van ethanol in andere landen nog sterk. Zijn opvolger Rousseff doet dat niet meer.

Het negatieve imago van waterkracht
Een andere beslissende factor in de energieproductie is de dominantie van waterkracht. De keuze voor gigantische waterkrachtcentrales in het Amazonegebied, met de Belo Monte-centrale op de Xingú-rivier als boegbeeld, staat zwaar ter discussie. Door verzet van zowel de inheemse bevolking als van milieuorganisaties lag de bouw van de Belo Monte-dam al tientallen keren stil.

Het project heeft nu al meer dan een jaar vertraging. In maart 2016 zou men normaal de waterreservoirs moeten beginnen vullen maar door een schorsing van de vergunning dreigt men ook die deadline niet te halen.

Bijna geen waterkrachtstroom in de zomer
In 2019 moet de centrale Belo Monte operationeel zijn. Het geïnstalleerde vermogen zal 11.233 megawatt bedragen maar in de zomer zal er bijna geen stroom geproduceerd kunnen worden omdat het stroomdebiet van de Xingú enorm schommelt en het reservoir te weinig water opslaat om de turbines te laten draaien in de droge maanden. Het project krijgt daarom zware kritiek, ook van voorstanders van waterkrachtenergie zoals fysicus José Goldemberg.

Deze controverse hypothekeert de regeringsplannen voor de bouw van een andere grote centrale in het Amazonegebied, in São Luiz del Tapajós, op de Tapajós-rivier. Deze centrale van 8040 megawatt botst op het verzet van het volk Munduruku, dat langs de rivier woont in de zone waar het reservoir moet komen.

Gokken op de toekomst
Door deze brede waaier aan interessante energiebronnen, de vele negatieve ervaringen en de complexiteit van het nationale energienetwerk wordt beslissingen nemen over de toekomst van energie in Brazilië bijna gokken.

Waterkrachtcentrales die in de jaren 1980 in het Amazonegebied gebouwd zijn, zoals de Tucuruí en de Balbina, hebben ecologische en sociale rampen veroorzaakt. De Belo Monte heeft het imago van deze energiebron nog meer beschadigd.

Met kernenergie zijn de ervaringen ook negatief. De derde centrale, die momenteel in aanbouw is in Angra dos Reis, 170 kilometer van de stad Rio de Janeiro, heeft al een vertraging van meer dan dertig jaar. Deze kerncentrale maakte deel uit van een plan voor acht centrales dat nog tijdens de dictatuur (1964-1985) werd gelanceerd. De militaire machthebbers sloten daarvoor in 1975 een overeenkomst met Duitsland, dat de technologie en installaties moest leveren.

De economische crisis onderbrak dat programma in de jaren 1980. Eén kerncentrale werd in 2000 afgewerkt, een andere is nog altijd in aanbouw met onderdelen die al meer dan 30 jaar geleden ingevoerd zijn. De uiteindelijke kostprijs zal bijzonder hoog zijn.

Verouderde waterkrachtcentrales
De overheid en andere sectoren die het energiebeleid in Brazilië bepalen, kunnen zich in januari 2016 niet voorstellen dat ze niet langer op waterkracht zouden inzetten. Door de vooruitgang van windenergie en de opkomst van nieuwe technologieën voor energieopslag, maar vooral

door de goedkopere kostprijs van zonne-energie dreigen de huidige waterkrachtcentrales, die gebouwd worden voor meer dan honderd jaar, steeds sneller voorbijgestreefd te raken.

Bron: Energía de todas las fuentes, un juego de azar en Brasil

http://www.dewereldmorgen.be/artikel/20 ... stellingen



Plaats reactie