Pagina 1 van 1

De kreet om water van “kikkers” die zich niet laten koken

Geplaatst: vr nov 10, 2017 22:38
door Luc Vankrunkelsven
De kreet om water van “kikkers” die zich niet laten koken
door LUC VANKRUNKELSVEN

Het Noord-Oosten van Brazilië beleeft weer een jarenlange droogte. Het weinige water dat er is, vloeit naar de exportgerichte landbouw en garnalenteelt. Sociale bewegingen komen in verzet. Het zijn zware, maar interessante dagen. Om 1 uur ‘s nachts aangekomen in Fortaleza (Ceará) en om vijf uur...
Lees meer...

Re: De kreet om water van “kikkers” die zich niet laten koken

Geplaatst: za nov 11, 2017 00:24
door Felix
water slurpende fruitteelt voor de export, zoetwater garnalenteelt die vooral bestemd is voor export, stuwmeren voor elektriciteit, windmolens aan de kust waarvoor de bewoners verjaagd worden.

Het water dat gebruikt wordt is nooit van de bewoners afgenomen. Het wordt uit de grond opgepompt.

Op veel plekken waar de bewoners zelf met behulp van de overheid over irrigatie hebben kunnen beschikken komt na een periode van besproeiing zout omhoog en wordt het land onbruikbaar.

De teelt van garnalen en fruit zorgen voor werk in een omgeving waar dat vroeger niet was. In feite heeft het Noordoosten vanwege de zich steeds herhalende droogten geen agrarische of veeteelt roeping.

Er gaat geen water uit het Noordoosten naar de, overigens broodnodige, stuwmeren, wel naar de zogenaamde açudes, grote waterreservoirs voor de droge tijden.

In hoeverre windmolens bewoners verjagen moet onderbouwd worden. Het aantal windmolens is erg gering en de meeste grond aan de kust is eigendom van de overheid.

De MST is een onbetrouwbare en geweldadige organisatie die de eenvoudige landbouwers vooral misbruikt om politiek te bedrijven. Ik vraag me af welke belangrijke projecten deze organisatie al gerealiseerd heeft. Wanneer de MST voor de zoveelste keer geweld gebruikt zijn de leiders en inspiratoren van dat geweld er nooit bij, die zitten dan veilig in Zuid-Brazilië.

Re: De kreet om water van “kikkers” die zich niet laten koken

Geplaatst: wo nov 15, 2017 00:52
door Martinho
Ik ken de auteur niet, maar uit het verhaal wordt mij niet duidelijk of hij een beetje op de hoogte is van de ins en outs van deze materie.

Zo wordt er iets geroepen over chemische stoffen. Bij de landbouw zie je insecticiden, maar bij de geranelenteelt ook? Het kan misschien, maar waarom zou dat zo giftig zijn voor het milieu? Dan gaan de garnalen er ook aan kapot, of de mensen die ze eten.
Hij lijkt meer op de angsthazerij van de Amerikaanse "food babe": een latijnse naam = chemisch = gevaarlijk.

Dan de waterhuishouding. Waar niet is, verliest de keizer zijn recht is een oer-hollands spreekwoord. En een waar woord. Dat je bij schaarste inderdaad zuinig moet zijn, is dan ook niet "cynisch" zoals wordt beweerd, maar noodzaak. En helaas, bij het woord "recht opeisen" denk ik niet aan dialoog, zoals gesteld, maar meer aan Koot en Bie: samen voor ons eigen.

Dan die rapporten van de CPT. Is dat niet de vakbeweging? Of vergis ik me, welk vak wordt daarmee gediend?
65 doden in 2016 landelijk, door land- en waterconflicten. Misschien moeten ze zich druk gaan maken over echte problemen, zoals politiemensen die aan de lopende band worden omgelegd. Alleen al in de staat Rio tot nu toe dit jaar 118. En dan worden ze ook nog eens niet betaald.

Maar er was toch een soort van oplossing? Een kanaal van de Sao Fransisco rivier ter aanvoer van water naar het droge gebied. Of is dat tegengehouden door de milieujongens?

Re: De kreet om water van “kikkers” die zich niet laten koken

Geplaatst: wo nov 15, 2017 09:05
door comulder
Er wordt bij gecultiveerde viskwekerij, ook bij de kweek van garnalen, preventief enen vooral erg kwistig met antibiotica gewerkt. Dat is natuurlijk verre van goed voor degene die die vissen en garnalen eten. Bijvoorbeeld pangafilet is hier berucht om.

Re: De kreet om water van “kikkers” die zich niet laten koken

Geplaatst: di apr 17, 2018 18:27
door Progresso
De "ruzie" om het water in Castanhão (het enorme waterreservoir in de staat Ceará) begint weer. Nadat Castanhão op een haar na volledig droog was gevallen is door de regen van de afgelopen weken het reservoir weer gevuld tot 6,5% van de haar capaciteit.

Nu wil de overheid van Ceará een gedeelte van dit water al overpompen naar een reservoir dichterbij Fortaleza om zodoende de metropool regio Fortaleza beter te verzorgen. De mensen uit de regio Jaguaribe waar het waterreservoir Casanhão gelegen is, zijn natuurlijk wat minder enthousiast.

Het is een beetje de keuze tussen een paar Tilapia en bananenkwekers in Jaguaribe en de leveringszekerheid voor water in Fortaleza (en voor de staalfabriek in Pécem).

Ondertussen is de rivier die Castanhão voedt weer aan het stromen, zal volgend jaar de verbinding van de rivier São Francisco uit Bahia naar Castanhão eindelijk klaar zijn en is de verwachting dat er over 4 jaar een aantal ontzoutingsinstallaties zijn aangelegd om van het zeewater drinkwater te maken.