"Brazilië verschijnt opnieuw op het internationale toneel met applaus van de Verenigde Naties"

"Lula wordt gerespecteerd bij de Verenigde Naties, niet omdat hij een applaus verdient, maar omdat hij het waard is om gehoord te worden"

"In een toespraak voor de Verenigde Naties struikelt Lula over ideologische overtuigingen en legt zijn interne dilemma's bloot"

Bovenstaande krantenkoppen vormen ongeveer een samenvatting van de Braziliaanse pers over de toespraak van president Lula, t.g.v. de 78ste Algemene Vergadering van de Verenigde Naties.

Lourival Sant'Anna (internationale analist - CNN Brasil, Estadão) splitst de tekst van de toespraak op in twee delen: "In het eerste deel legt hij de ambities bloot van Brazilië voor een productieve integratie in de rest van de wereld. In het tweede deel verdedigde hij zijn ideologische overtuigingen."

Lourival geeft toe dat Lula het recht heeft om zijn overtuigingen te ventileren: "Tenslotte beschikt hij over een democratisch mandaat hiervoor. Een objectieve analyse moet er vanuit gaan dat de leider van een land als Brazilië erg zichtbaar is op een dergelijke tribune, ondanks de afwezigheid van enkele belangrijke leiders", en dat kan "prestige, betrouwbaarheid, respect en ruimte opleveren voor samenwerking met potentiële partners in internationale initiatieven, investeringen en bilaterale samenwerking."

Dit alles, aldus de journalist, was te horen in het eerste deel van zijn toespraak toen hij het had over het Amazonegebied, hernieuwbare energie, ongelijkheid, discriminatie van vrouwen, racisme, democratie en 'primitief nationalisme", hiermee verwijzend naar extreemrechts. De regering Lula kan in verband hiermee onbetwistbare geloofsbrieven voorleggen. De ontbossing in het Amazonegebied daalde in de eerste 8 maanden van dit jaar met 48%, een herhaling van de prestaties van beide vorige ambstermijnen. Brazilië doet het ook goed op het vlak van hernieuwbare energiebronnen die - naast het behoud van bossen - de sleutel vormen tot het indammen van de klimaatsverandering.

Lula citeerde de goedkeuring van een wet die het salaris van mannen en vrouwen in dezelfde functie gelijkstelt. Hij benadrukte ook de weerstand van de democratie tegen een poging tot staatsgreep in Brazilië, een herinnering aan zijn eigen geschiedenis als vakbondsman en politieke activist gedurende de militaire dictatuur in de jaren 70. En toen begon hij extreemrechts aan te vallen, het moment waarop hij verviel in een litanie van dogmatische overtuigingen. Hij gaf het ‘neoliberalisme’ de schuld van de ongelijkheid van werknemers en het verlies van rechten. Iemand die thuis is in de economie zou kunnen tegenwerpen dat het de buitensporige inmenging en omvang van de staat zijn die tot sociaal onrecht leiden, invloedrijke groepen beschermen en inefficiëntie en achterlijkheid creëren.

Zonder Rusland te citeren, ging hij ook in tegen het opleggen van sancties om druk op te leggen aan een land dat de mensenrechten niet respecteert en de internationale orde verstoort in een poging om de grenslijnen te hertekenen. Hij vervolgde met zijn gebruikelijke poëtische aanpak over vrede en het openen van een ruimte voor dialoog.

"Lula lijkt afkomstig van een andere planeet. Alles wat het Westen de afgelopen tien jaar met Vladimir Poetin heeft gedaan, na de invasie van Georgië in 2008 en Oekraïne in 2014, was proberen hem te sussen, hem garanties te bieden en hem te integreren. Het organiseren van het WK voetbal in Rusland in 2018 en de aanleg van de Nord Stream 2-gaspijpleiding door Duitsland, voltooid in december 2021, om de Europese afhankelijkheid van Russisch gas te vergroten, zijn slechts twee materiële voorbeelden."

"Ook op diplomatiek gebied waren de inspanningen talrijk. Joe Biden had in juni 2021 een ontmoeting met Poetin in Genève, nadat hij vanaf april van dat jaar troepen aan de grens met Oekraïne had geconcentreerd. Poetin trok ze tijdelijk terug, plukte de vruchten van die ontmoeting en stuurde ze vanaf oktober 2021 terug, in veel grotere aantallen."

De journalist besluit met te zeggen dat hoogstaande Europese leiders met Poeting gingen praten in Moskou, ofwel via de telefoon, op zoek naar een manier om zijn gevoeligheden over de uitbreiding van de Navo in het Midden-Oosten en Oost-Europa te verzachten.

"Poetin besloot om Oekraïne te kolonariseren en niets kon hem afbrengen van dat idee. Net zoals dat eind jaren dertig met Adolf Hitler gebeurde, dienden de verzoeningsgebaren van de Europeanen voor hem alleen maar als een stimulans om door te gaan met zijn expansionisme. Niets van dit alles lijkt te worden gedekt door de logica van Lula over dit onderwerp."

Folha de São Paulo - Estadão

Foto: Ricardo Stuckert/PR

Source: https://www.link2brazil.com/post/de-logica-van-lula