Aanmelden:


Statistieken

Wie is er online:
Geregistreerde gebruikers: Dilma, Holambra, Progresso

Aantal leden 522
Ons nieuwste lid is Simon Veldman

Blog

De motieven van de waanzin

door Redactie

Bars

De opsluiting van ex-minister José Dirceu is als het ware een symbool voor het trieste einde van de arbeiderspartij die zich liet meeslepen door aloude praktijken waar zijzelf altijd afstand van namen. Ethiek staat al enkele decennia lang vooraan op hun prioriteitenlijstje, maar met drie belangrijke kopstukken van de partij achter de tralies wegens schending van die ethiek, stuikt dat ideaal in elkaar als een slappe pudding.

Ex-minister Palocci, opgesloten in Curitiba, stuurde zijn advokaten in februari van dit jaar naar São Paulo om te onderhandelen over een gerechterlijk akkoord. Zij deelden mee aan de werkgroep van het Lava Jato proces in die stad dat hun client heelwat informatie achter de hand had omtrent corruptie, gepleegd via het consultantbedrijf Projeto van de ex-minister. Dat bedrijf maakte van Palocci een miljonair in de tijd dat hij een mandaat uitoefende als federaal volksvertegenwoordiger, tegelijk zorgde voor de kiescampagne van ex-presidente Dilma Rousseff. In de periode 2007-2015 leverde dat in totaal het peulschilletje op van 81 miljoen reais, betaald door 47 klanten van het consultant bureau, dit volgens de Braziliaanse fiscus. Palocci wil vrijheid, wil voorrang geven aan zijn familie, en niet meer aan de partij waarin hij zo ’n belangrijke rol vervulde.

Lula, eveneens opgesloten in Curitiba wegens corruptie, kreeg ook een nieuwe klap te verwerken. Een rechter uit Campinas nam een besluit dat de meeste Brazilianen niet meer dan normaal zullen beschouwen. Als ex-president genoot Lula van diverse voordelen waar een gewone burger enkel maar kan van dromen: het gebruik van een kredietkaart met een zeer comfortabele limiet, twee privé chauffeurs, vier veiligheidsmensen en twee persoonlijke raadgevers. De rechter kapte met deze privileges. Lula’s advokaten reageerden en zeiden dat ze “perplex” stonden met deze beslissing. Het is natuurlijk de vraag in hoeverre een opgeslotene in de gevangenis nog twee voertuigen met chauffeur nodig heeft om zich te verplaatsen. De bewakers in de strafinstelling zorgen voor zijn veiligheid, m.a.w. persoonlijke kleerkasten zijn niet meer nodig. Raadgevers zouden ook niet meer kunnen doen dan zijn TV-toestel aan- en uit schakelen in zijn cel, en dat kan hij zelf wel.

En Dirceu? Het volstaat om dit stukje even door te nemen om te weten waarom hij weer de cel in moet. Men kan niet tegelijk een noodlijdende bevolking verdedigen en tegelijkertijd de eigen zakken vullen. Precies dát is wat Dirceu deed.

Met de opsluiting van deze “guerrero do povo brasileiro” wordt een droevige cirkel gesloten, een flinke deuk in de hoop van links Brazilië, versterkt door de koppige houding van de overlevenden van de partij die maar niet willen inzien dat “The Times They Are A-Changing”.

I.p.v. te zoeken naar een alternatief dat de opgelopen teleurstellingen kan doen vergeten, blijven zij dromen van het onmogelijke. Journalist Josias de Souza verwoorde het op deze manier: ” A loucura tem razões que a sensatez desconhece” (de waanzin heeft motieven die het gezond verstand niet kennen).

Foto: Agência Brasil

Geplaatst met toestemming van Brazilië Nieuws