Aanmelden:


Statistieken

Wie is er online:
Geregistreerde gebruikers: Cunha, Dilma

Aantal leden 522
Ons nieuwste lid is Simon Veldman

Blog

Brazilie Nieuws: Opinie: het slijk der aarde

door Redactie



Het is allesbehalve evident om Brazilianen ergens van te laten opspringen, ze zijn al zoveel gewoon dat schouderophalen al beoordeeld wordt als een emotionele reactie. Het bericht dat de “Excelências” van het STF besloten om een voorstel tot verhoging van hun salaris in te dienen bij het parlement zorgde niet alleen voor schouders die opgehaald werden, maar ook voor een fors aantal reacties in de pers die wel wat verder gingen dan een opgaande beweging met die lichaamsdelen. Ricardo Boechat, nieuwsanker bij TV Bandeirantes draaide er geen doekjes rond: “Heren Excelências, u handelt met een totaal en absoluut gebrek aan verantwoordelijkheid en met een flinke portie immoraliteit”. Lap, dat was er bovenop.

Om het allemaal goed te laten doordringen: schrijf even op een stukje papier wat uzelf verdient, per maand, netto in het handje. Schrijf daarnaast wat de Braziliaanse ‘exelências’ momenteel verdienen: R$ 33.700 of € 7.840. Indien het verschil klein of erg klein is, hou dan maar op met lezen, u hoort bij de happy few. Indien het verschil groot of erg groot is, in het voordeel van de ‘excelências’, lees dan rustig verder.

Zij willen meer verdienen, logisch nietwaar, de laatste aanpassing dateert van jaren geleden, de inflatie enz. enz. Hoeveel meer? R$ 5.600 of € 1.302. Er zijn enkele miljoenen in Brazilië met een vergelijkbaar inkomen (als dat van de verhoging alleen), hetzij een salaris, hetzij een pensioen. Ook in de lage landen zijn er erg veel mensen die het daarmee moeten doen. Er zijn nog veel meer miljoenen in Brazilië die het met veel minder moeten doen per maand, bijvoorbeeld een nulletje minder in het bedrag van R$ 5.600. Indien het Braziliaanse parlement de verhoging goedkeurt, dan zullen de togadragers van het STF vanaf volgend jaar iedere maand R$ 39.300 (€ 9.140!) mee naar huis slepen. Dat is 70 keer meer dan die miljoenen landgenoten die het met minder dan R$ 600 per maand moeten doen, soms nog minder.

Zullen de parlementsleden, voornamelijk de senatoren, hiermee akkoord gaan? Dat valt moeilijk te voorspellen. Het is altijd goed om niet in te gaan tegen de belangen van die elf rechters/ministers, zeker niet als je afhangt van een geprivilegieerde rechtspraak, wat voor hen van toepassing is. Bovendien zitten velen onder hen tot hun nek in mogelijke gerechtelijke problemen. Anderzijds zal de verhoging vroeg of laat ook een positieve impact hebben op hun eigen inkomen. Toch lieten de ‘exelências’ alvast weten dat hun voorstel niet “impositiva” (bindend) is, m.a.w.: minder mag ook hoor. Allerlei associaties van de gerechtelijke wereld die de verhoging van de “categoria” goedkeuren, herinneren eraan dat minister Gilmar Mendes tijdens de administratieve zitting al suggereerde om een “minimalistisch” voorstel in te dienen m.b.t. de federale rechters en die van de deelstaten, wat hij daar ook mee bedoelt. Dias Toffoli, de minister die het voorzitterschap van Cármen Lúcia overneemt in september, wil dat debat uitstellen tot na de verkiezingen. Anders gezegd: laat het stof eerst even neerdwarrelen.

Minister Ricardo Lewandowski legde het nog anders uit aan de pers: “Is het jullie al opgevallen dat de rechters in Curitiba (Lava Jato) al 1 miljard reais terugbezorgden aan de schatkist, vergoedingen voor de gelede schade door Petrobras?” , en herinnerde eraan dat de impact van de verhoging bij de federale justitie in het totaal zal oplopen tot “slechts” 780 miljoen. M.a.w. waar klagen jullie over, er is nog winst. Echter, de impact is groter omdat de verhoging ook gevolgen heeft voor andere ambtenaren. Het totaal kan hiermee oplopen tot 4 miljard. Lewandowski: “Die berekening heb ik nog niet gemaakt”.

Voorzitster Cármen Lúcia stak haar armen omhoog: “Ik verloor in de stemming, maar zou niet aan de kant van de winnaars willen staan”. Zo, dat weten we ook al weer.

Het leven van een rechter kan ingewikkeld zijn. Dan nog berekeningen maken? Laat dat maar over aan het Rekenhof. De sukkelaars met een inkomen van minder dan R$ 600 hebben dat probleem niet. Wat je met zo ’n aalmoes kan doen is erg beperkt. Wat je kan doen met 1 miljard is heel andere koek. Volgens Lewandowski dekt het gerecupereerde geld door de rechters in Curitiba de loonsverhoging van de ganse Braziliaanse gerechtelijke wereld. De vraag is: heb je een verhoging nodig als je nu al zoveel verdient? Dacht van niet. Heeft de bevolking meer hospitalen en scholen nodig? Dacht van wel.

Het slijk der aarde: Roger Waters schreef er ooit een liedje over en Pink Floyd scoorde er hoog mee, zo hoog dat ze waarschijnlijk niet afgunstig zullen zijn op de Braziliaanse opperrechters:

Money, get away
Get a good job with more pay and you’re okay
Money, it’s a gas
Grab that cash with both hands and make a stash
New car, caviar, four-star daydream
Think I’ll buy me a football team

Money, get back
I’m alright, Jack, keep your hands off of my stack
Money, it’s a hit
Don’t give me that do-goody-good bullshit
I’m in the high-fidelity first class travelling set
And I think I need a Lear jet

Money, it’s a crime
Share it fairly but don’t take a slice of my pie
Money, so they say
Is the root of all evil today
But if you ask for a rise
It’s no surprise that they’re giving none away

Het is de eeuwige terugkerende vraag in Brazilië: waarom willen politici, rechters, zakenlui e.v.a. zoveel geld terwijl hun landgenoten al blij zijn met een bord rijst & bonen, eventueel een spiegelei er bovenop (op een feestdag)? Wat doe je nou met een appartement in Parijs, een huis in Miami, een jacht in Monaco, een privé jet in de hangar van de nabije luchthaven, een eigen voetbalclub? Wonen, ronddobberen in de Middellandse Zee, van hot naar haar vliegen en zitjes aanbieden aan vrienden die je dan weer een of andere tegendienst kunnen bewijzen, iedere zondag de match van je eigen team bijwonen in je eigen Vip-ruimte met een glas champagne in de hand?

Er is maar één verklaring mogelijk: het leed van hun landgenoten kan hun geen moer schelen.

Boechat heeft gelijk. Nu nog even afwachten of het gebrek aan verantwoordelijkheid en de immoraliteit bevestigd wordt in het parlement. Indien ja, dan zal de volgende president opgezadeld worden met het probleem, een extra gat van 4 miljard in een begroting die er nu al uitziet als een bol kaas met enorme gaten.

Het eerste debat tussen de presidentskandidaten op de televisie toonde alvast aan dat geen van de acht aanwezigen een oplossing uit zijn of haar hoed zal kunnen toveren. De enige die echt kan beschouwd worden als een verdediger van de rijst met bonen en (soms) spiegelei etende landgenoten (Guilherme Boulos – PSOL) deed een schuchtere poging om Bolsonaro van zijn stuk te brengen maar kreeg als antwoord “Ik ben niet hier om ruzie te maken met een onbekwame burger”. En dat was zowat het enige moment met een klein beetje emotie. Allemaal pleitten ze voor “verandering”, een voornemen dat terugkomt bij iedere verkiezingen. Die verandering komt er niet, tenzij op langere termijn en met wat hulp van “The Lord up above”.

Er bestaat een zekere moeheid bij de Brazilianen. Stel je voor dat je ’s ochtends om vier uur uit je bed moet om te gaan werken, dat je twee uren nodig hebt om er te geraken met een bijzonder gebrekkig publiek transport, dat je ’s avonds na een lange dag nog eens twee uur in de bus moet zitten/hangen/staan, met het gevaar dat je op elk moment een revolver in je gezicht geduwd krijgt met het niet zo vriendelijke verzoek om je spullen en geld af te geven aan een of andere nietsnut (zeer rijkelijk aanwezig in dit land) die te mottig is om zelf een baan te zoeken, om dan uiteindelijk thuis te komen en aan te kijken tegen meer van dat in de komende dagen. Op het einde van de maand krijg je een minimumloon in handen, netto zo ongeveer R$ 954. Daarmee moet je ook de zoveelste parcela betalen van de tv die je kocht op afbetaling in “12 vezes sem juros”, en als je niet te moe bent, dan pik je nog even het avondnieuws mee waar de nieuwslezer van dienst doodleuk meldt dat de ministers van het STF opslag willen, uiteindelijk meer dan 40 keer zoveel verdienend als jij. Je bent veel te moe om zelfs nog maar even te zuchten, laat staan dat je het nog volhoudt om naar een debat te kijken tussen presidentskandidaten, opgedeeld in blokjes waardoor je alweer geconfronteerd wordt met aanbiedingen van wit & bruingoed ketens om “ik-weet-niet-wat” te kopen in “12 vezes sem juros”. Dat kan nu toch even niet, eerst deze tv afbetalen.

’s Anderendaags zegt iemand: “Bolsonaro zegt dat hij verkrachters zal aanpakken door hen te dwingen een chemische castratie te ondergaan”. Je denkt even aan je veertienjarige dochter die er nu al uitziet als Barbie; jawel, hij heeft gelijk. Hij wil ook de strafbare leeftijd verminderen zodat die minderjarige nietsnut die mensen overvalt in de autobus ook in een of andere overbevolkte gevangenis belandt, zonder enige kans om in vrijheid gesteld te worden door minister Gilmar – Ah ja maar dat is geen witteboordencrimineel, dat is slechts een kippendief. Wat kan die nu bijdragen aan mijn salaris? –  Mendes.

En zo gaat het maar door. Voor vele miljoenen Brazilianen.

De arbeiderspartij scoorde hoog door hun assistentiële aanpak. Maar ze deden weinig of niets aan de rest. Dat vacuum zal nu ingevuld worden, zo klinkt het. Wat heb je aan een uitkering als die op ieder moment dreigt afgenomen te worden door een nietsnut met een 38 in de handen?

Het gaat niet de goede kant uit met het land, zo vrees ik.

Moet er nog zand zijn? Neen, enkel wat meer slijk der aarde.

Mr. Chad

Foto: Fotos Públicas - Kelly Fuzaro - Band

Source: https://brazilienieuws.online/2018/08/10/opinie-het-slijk-der-aarde/