Aanmelden:


Statistieken

Wie is er online:
Geregistreerde gebruikers: Canoa Quebrada, Cunha, Dilma, quasimodo

Aantal leden 522
Ons nieuwste lid is Simon Veldman

Blog

Brazilie Nieuws: Koemelken

door Redactie



Minister van financiën Paulo Guedes liet zich vorig jaar op een meeting met investeerders ontvallen dat het goed zou zijn om een soortgelijke heffing als de CPMF terug in te voeren. Dat was nog voor de verkiezingen. Bolsonaro lag toen in het ziekenhuis, na de aanslag waar hij het slachtoffer van werd, maar haastte zich niettemin om te zeggen dat hij helemaal niet van plan was om nieuwe belastingen in te voeren. De “Contribuição Provisória sobre Movimentação Financeira” was een taks van 0,38% die destijds geheven werd op financiële verrichtingen. In 2007 werd de heffing afgeschaft. Guedes dacht aan een CP (Contribuição Previdenciária), bedoeld om de kas van het noodlijdende INSS (Instituto Nacional do Seguro Social) te spijzen. Ondanks de ontkenning van de president, bleef het idee hangen en de herinvoering van minstens een soortgelijke heffing staat zo goed als vast.

In de Kamer van volksvertegenwoordigers wordt al druk gepraat over een fiscale hervorming, maar de federale regering gaat op de proppen komen met een eigen voorstel. Marcos Cintra, de secretaris van financiën, bevestigde alvast de invoering van de CP, bedoeld om de vermindering van de sociale lasten te compenseren. Over hoeveel geld gaat het eigenlijk?

De CPMF bracht R$ 2,2 miljard op tussen 1996 en 2007, een pak geld. Ter vergelijk: de pas goedgekeurde hervorming van de pensioenen (in de Kamer) zal in de komende tien jaren een besparing opleveren van minder dan 1 miljard.

Het prototype van de CPMF zag het leven in 1994 in de regering van Itamar Franco, maar duurde slechts 1 jaar. Onder president Fernando Henrique Cardoso werd de bijdrage opnieuw ingevoerd, in 1996. De Brazilianen kregen toen te horen dat het geld moest dienen voor de gezondheidszorg en investeringen in die sector. De belasting werd op alle types van financiële verrichtingen geheven, behalve:

– Verrichtingen tussen bankrekeningen van dezelfde persoon
– Beursverrichtingen
– Innen van pensioenen
– Werkloosheidsverzekeringen
– Lonen



Gezondheid was een nobel doel, en er waren maar weinig protesten tegen de heffing. Die kwamen er wel toen het percentage van de heffing verhoogd werd van 0,2% naar 0,38, per verrichting. Daarnaast werd het geld niet alleen meer gebruikt voor de gezondheidszorg, maar moest het plots ook dienen om andere tekorten in de begroting te dekken. De protesten verhoogden en uiteindelijk werd de CPMF afgeschaft in 2007, een forse nederlaag voor de regering Lula in die tijd. Opvolgster Dilma deed een schuchtere poging om de ontvangsten van een eventuele herinvoering te berekenen en op te nemen in de begroting van 2015, maar het parlement reageerde meteen en weigerde. Ook Dilma leed een nederlaag en werd zelfs uitgejouwd in de Kamer (foto).

Tegenstanders argumenteren dat de taks bedrijven ontmoedigt en dat de economie hierdoor benadeelt wordt. Voor het OCDE (Organização para a Cooperação e Desenvolvimento Econômico) is de CPMF de tweede meest gehate belasting, na de belasting op inkomsten. Nogal wat Brazilianen hebben bedenkingen over het nut van de heffing, voornamelijk over de manier waarop ze geheven wordt. Het is zelfs een wrede manier om belastingen te innen omdat er niet gekeken wordt naar de individuele koopkracht van de belastingbetalers. Arme of minder gefortuneerde leden van de bevolking kennen dezelfde belastingdruk zonder dat er rekening gehouden wordt met de individuele mogelijkheden, of anders gezegd met het principe “rijken betalen meer, armen betalen minder”.

Daarnaast stimuleert deze vorm van belasting een vlucht naar de informaliteit. Kleine zelfstandigen en dito ondernemingen ontvluchten de officiële financiële diensten (banken) om de belasting te ontwijken. Bovendien worden producten duurder omdat de heffing een invloed heeft op elke stap in de productie. Die kosten worden doorgerekend aan de consument met een stijgende inflatie als gevolg.

Marcos Cintra benadrukt echter dat de invoering van een CP (Contribuição Previdenciária) geen bal te maken heeft met een herinvoering van de destijds gehate CPMF en spreekt zelfs over een “minieme bijdrage”. Belastingspecialisten zijn het hier niet mee eens en zeggen dat de nieuwe belasting vergelijkbare effecten zal hebben als de CPMF, spreken zelfs over “collaterale effecten”. Anderzijds geven zij toe dat een fiscale vereenvoudiging voordelen heeft, zoals een vermindering van de bureaucratie en een betere controle op fraudes. Bovendien is de inning erg makkelijk omdat ze automatisch uitgevoerd wordt door financiële instellingen.



Niemand echter, ook niet president Bolsonaro, heeft het over de mogelijkheid om de uitgaves te verminderen. Zeggen dat er geen geld is voor “dit of dat” zonder in te grijpen in de enorme verspillingen op vele vlakken, overfacturaties, corruptie, fraudes, de bereidheid om te snijden in eigen vel, is kletskoek. Een goede huisvader zorgt dat hij toekomt met de inkomsten die hij ter beschikking heeft. Eenmaal dat onder controle, kan hij zijn inspanningen richten op de verhoging van die inkomsten. Al de rest is koemelken. Helaas zijn er veel magere koeien in Brazilië.

Bron

Illustraties: Bewerking YouTube
Foto: Arquivo Câmara dos Deputados - Link2Brazil

Source: https://brazilienieuws.online/2019/08/19/koemelken/