Wie vertrouwd is met het verhaal van de Italiaanse Amerikaan Charles Ponzi (1882-1949), een van de grootste oplichters die de wereld ooit kende, zal weten waar het over gaat bij het horen van het begrip “Ponzifraude“. Het legde hem geen windeieren op in het begin, maar de man overleed uiteindelijk in de grootste armoede, in Rio de Janeiro. Het grootste verlies werd geleden door zij die in hem geloofden: zowat 30.000 investeerders verloren destijds samen bijna 10 miljoen dollar, aan de huidige waarde 200 miljoen dollar. De piramide van Ponzi beloofde hen namelijk een return van 50% in 90 dagen. Heel mooi maar het was boerenbedrog. Terug naar vandaag.

Het bedrijf JJ Invest, gevestigd in Copacabana, wordt er van beschuldigd om op de loop te gaan met het patrimonium van duizenden investeerders. Er wordt gesproken over R$ 300 miljoen maar dat valt moeilijk na te gaan omdat het bedrijf niet eens over een vergunning beschikte om te functioneren.

De investeerders werden verleid met een rendement van 10% per maand en een agressieve marketingcampagne zoals het sponsoren van grote voetbalclubs en dito evenementen met allerlei beroemdheden. En over beroemdheden gesproken: ook acteur en zanger Sérgio Loroza, voetbaltrainer Zico en ex-voetbalster Júnior trapten in de val.

Sinds de krant O Globo uitpakte met het nieuws dat het bedrijf onderzocht werd door het openbaar ministerie van Rio de Janeiro en door de CVM (Comissão de Valores Mobiliários) kwam er een wedloop van klanten die hun geld terug wilden. Vrijwel niemand slaagde daarin: tijdens de laatste weken sloot JJ Invest zijn deuren en haalde zijn bankrekeningen leeg. De grote baas van het bedrijf, Jonas Jaimovick, verdween met de noorderzon.

De autoriteiten weten nog niet hoe zijn systeem werkte, maar er zijn sterke aanwijzingen dat het om een piramide ging. Nochtans getuigen de slachtoffers nu dat ze het hoge rendement een beetje wantrouwden, maar toch investeerden omwille van het imago van algemeen vertrouwen dat het bedrijf uitstraalde. Immers, waarom zou een oplichter de aandacht willen trekken via de borst van voetbalcrack Neymar tijdens een liefdadigheidswedstrijd, op een T-shirt van Vasco da Gama, of tijdens de reclamepauzes van een populair televisieprogramma als “Masterchef Profissionais”? Dergelijke gedurfde acties komen echter wel vaker voor bij financiële fraudes.

Brazilianen zouden nochtans beter moeten weten. Eerder was er de zaak “Fazendas Reunidas Boi Gordo” waar ook fantastische rendementen aangeboden werden – tot 42% in 18 maanden -, in ruil voor collectieve investeringen in kalveren en in een proces dat bestempeld werd als “engorda do gado” (vetmesten van vee). De reclame kwam toen ook op TV en werd gepresenteerd door de bekende acteur Antônio Fagundes tijdens de pauzes van het rurale programma “Rei do Gado”, in de jaren negentig. Veel vee kwam er echter niet aan te pas, het ging ook hier om een piramide. De zaak explodeerde in 2004: het passief bedroeg R$ 4,2 miljard en er waren minstens 32.000 slachtoffers. De fazendas van de groep werden uiteindelijk geveild, 12 jaar na de feiten. Er vloeit wat geld terug naar de slachtoffers, maar het gaat hooguit om 10% van de oorspronkelijke investering.

Meer recent was er de affaire Telexfree, eveneens een piramideschema. Het bedrijf begon in Brazilië te opereren in 2012. Het ging om het aanbieden van beltijd via het internet (VoIP), vergelijkbaar met Skype. Het bedrijf bood zichzelf aan als een multimarketingbedrijf, een twijfelachtige manier van zakendoen waarbij de klanten moeten zorgen voor de promotie, m.a.w. er kon enkel geld verdiend worden door nieuwe klanten aan te brengen. In werkelijkheid waren de inkomsten van het bedrijf afhankelijk van de aanbrengst van nieuwe klanten, veel meer dan van de verkoop van de belkredieten. Telexfree had trouwens geen toelating van de officiële Braziliaanse organen om die belkredieten aan te bieden. Ook Telexfree maakte reclame via de voetbalwereld in Rio de Janeiro en sponsorde de club Botafogo in 2014. In datzelfde jaar begon het ook fout te lopen en kreeg Telexfree een boete opgelegd van 5,59 miljoen reais door Senacon (Secretaria Nacional do Consumidor) wegens het niet respecteren van de “Código de Defesa do Consumidor”.

Telexfree was een Amerikaans bedrijf, maar een van de medeoprichters, Carlos Wanzeler, had een dubbele nationaliteit (Amerikaan en Braziliaan) waardoor het bedrijf ook actief werd in Brazilië. Vorig jaar verloor hij het Braziliaanse burgerschap.

Telexfree is de kampioen van de piramides wat het aantal slachtoffers betreft: naar schatting 1,8 miljoen mensen werden bedonderd. Samen verloren die 3 miljard dollar aan het bedrijf.

De wereld wil blijkbaar bedrogen worden.

Bron

Foto: FutRio

Source: https://brazilienieuws.online/2019/02/25/de-wereld-wil-bedrogen-worden/