Aanmelden:


Statistieken

Wie is er online:
Geregistreerde gebruikers: Cunha, Dilma, Holambra, Progresso

Aantal leden 522
Ons nieuwste lid is Simon Veldman

Blog

Brazilie Nieuws: De schuld van de sociaaldemocraten

door Redactie



Indien Jair Bolsonaro verkozen wordt als president, dan is dat omdat de Braziliaanse sociaal-democraten daar schuld aan hebben, zo schrijft columnist Thomas Milz. In plaats van samen te werken, duwen de PT en de PSDB elkaar de afgrond in.

Lula (PT) won het van José Serra (PSDB) in de verkiezingen van 2002; Ciro Gomes haalde toen de 4de plaats. De drie kandidaten hadden een sociaaldemocratisch profiel. Maar hoe komt het dat de Braziliaanse sociaal-democraten er nooit in slaagden om hun linkse (PT) en rechtse (PSDB) vleugels te verenigen? Sommigen zeggen dat een persoonlijke vete tussen Lula en Fernando Henrique Cardoso de oorzaak is. Maar de vredevolle manier waarop de overdracht plaatsvond tussen beide leiders, spreekt dat tegen. Waarom vormden beide partijen dan nooit geen alliantie? Van alle grotere partijen hebben enkel de PT en de PSDB een ideologisch profiel; de rest is opvulsel.

Een samenwerking tussen beiden zou er waarschijnlijk voor gezorgd hebben dat de anderen niet de kans kregen om te groeien, figuren voortbrengend als Severino Cavalcanti (PP) en Eduardo Cunha (MDB). Maar het antagonisme van deze partijen duwde de PT in de armen van de MDB, in 2006. In plaats van politieke partners aan boord te hijsen, zag de PT zich gedwongen om de steun en goedkeuring van de “huurlingen” af te kopen. Het mensalão- en het petrolão schandaal hadden kunnen vermeden worden door betere coalities, oftewel een samenwerking van sociaal-democraten.

Lula en FHC werden opgevolgd door Dilma Rousseff en Aécio Neves. Er waren geen biografische connecties tussen beiden, zoals wel het geval was bij hun voorgangers, tijdens de Braziliaanse democratisering. Rousseff en Neves verloren de kans tot een noodzakelijk “huwelijk” in het begin van 2015, aankijkend tegen de vorming van een economische en politieke crisis. Zouden Lula en FHC anders gereageerd hebben?

In plaats daarvan stelde Aécio Neves de resultaten van de verkiezingen van 2014 in vraag en begon de takken van de Braziliaanse democratie door te zagen, dit terwijl Dilma haar eigen partij in verlegenheid bracht met een verkeerd economisch beleid. Zoveel temeer details er werden onthuld over het Lava jato onderzoek, des te heftiger werd de strijd tussen beide partijen. Uiteindelijk was het de PSDB die achter de afzetting van Dilma zat, een actie die beide partijen in de afgrond duwde. De sociaaldemocratie kwetste zichzelf. De vraag is of de kwetsuren dodelijk zijn.



De jongste peilingen laten er geen twijfels over bestaan: Geraldo Alckmin en de PSDB stevenen af op een regelrechte nederlaag in de eerste kiesronde, op 7 oktober. Zelfs São Paulo dreigt in de handen te vallen van Bolsonaro. Een tweede kiesronde tussen Bolsonaro en de PT lijkt alsmaar waarschijnlijker.

Ondertussen radicaliseert de PT zijn bedoelingen, vooral op het vlak van de economische politiek, enkel om meer kiezers te winnen. En dat jaagt de daver op het lijf van de Braziliaanse ondernemers die hun ogen richten op de economische goeroe van Bolsonaro, Paulo Guedes. En dan te bedenken dat de PSDB precies de economische politiek zou kunnen helpen in een regering, geleid door de PT, een expertise waar Bolsonaro niet over beschikt.

Nog niet alles is verloren. De dreiging van een overwinning door Bolsonaro drijft beide partijen in elkaars richting. Hoe moeten anders de zelfkritiek van Tasso Jereissati over de fouten van zijn eigen partij (PSDB) geïnterpreteerd worden? Volgens Jereissati had de uitslag van de verkiezingen in 2014 nooit in vraag mogen gesteld worden, en nog minder aanleiding gegeven hebben om de regering van Dilma Rousseff te saboteren.

Hoe het ook zij, Fernando Haddad stak alvast zijn hand uit, verklarend dat hij een permanente dialoog wenste te onderhouden met de PSDB, om de democratie te verstevigen. Is dit een aankondiging van een alliantie tussen beide partijen in de tweede kiesronde?

Mogelijk is dit de enige weg om oppositie te voeren tegen Bolsonaro en om een zelfmoord van de sociaaldemocratie te voorkomen. Het zou goed zijn om Ciro Gomes en Marina Silva mee aan boord te krijgen. Sommigen vragen zich zeker af waarom dit nog steeds niet gebeurde.

Bron

Foto: Fotos Públicas - Ricardo Stuckert

Source: https://brazilienieuws.online/2018/09/19/de-schuld-van-de-sociaaldemocraten/