Aanmelden:


Statistieken

Wie is er online:
Geregistreerde gebruikers: comulder, Cunha, Dilma

Aantal leden 522
Ons nieuwste lid is Simon Veldman

Blog

Brazilie Nieuws: De bekentenis van Palocci: een voorsmaakje?

door Redactie



Op vijf dagen voor de verkiezingen staat rechter Sérgio Moro toe dat een deel van de bekentenissen van Antonio Palocci* publiek gemaakt worden. In een van de aanhangsels van zijn getuigenissen detailleert Palocci een zogenaamd schema voor de verdeling van postjes bij Petrobras tijdens de regering Lula, en bevestigt hij dat de werkelijke uitgaves voor de presidentiële kiescampagnes van 2010 en 2014, waardoor Dilma Rousseff verkozen werd, in werkelijkheid 1,4 miljard reais kostten, meer dan het dubbele van wat er toen aangegeven werd bij het kiestribunaal (TSE).

Volgens Palocci werd er voor de campagne van 2010 R$ 600 miljoen uitgegeven, en in 2014 ging het om 800 miljoen. De officieel aangegeven bedragen door de PT waren veel lager: respectievelijk 153 miljoen en 350 miljoen.

Palocci zegt in zijn bekentenis ook dat Paulo Roberto da Costa door Lula aangeduid werd als directeur van de bevoorrading bij Petrobras. Dit was, volgens Palocci, “om ruimte te scheppen voor niet geoorloofde daden zoals corruptie, dit om zakelijke en partijdige belangen te dienen”. Een andere reden voor de benoeming van da Costa was om de PP tegemoet te komen, toen deel uitmakend van de geallieerde basis van de regering. De PP wilde Rogério Manso weg bij Petrobras omdat deze niet wilde onderhandelen over brandstofprijzen, een wens van het bedrijf Odebrecht om Braskem te bevoordelen, een van de armen van Odebrecht.

Volgens Palocci wist de regering destijds niet wat het persoonlijk gewin was van de directeuren die zij benoemden bij Petrobras. Hij verklaarde dat het er ook niet toe deed en dat hij, “ondanks dat hij het gesjoemel niet leuk vond, in werkelijkheid ook geen grote zorgen had”. Palocci zei dat de onregelmatigheden bij Petrobras geen geheim waren, en “aanvaard werden omdat dergelijke praktijken gebruikelijk waren in grote publieke en private bedrijven, op enkele uitzonderingen na”.

De uitbrander van Lula

Palocci haalt in zijn bekentenissen een episode aan die plaatsvond in februari 2007, kort na de herverkiezing van Lula. De president riep hem op het matje in een “gesloten ruimte” waar hij erg boos uithaalde naar Palocci, met name over de betrokkenheid van Renato Duque en Paulo Roberto da Costa bij “verschillende misdaden in het kader van hun functie bij de directie”. Lula zou hem gevraagd hebben wie verantwoordelijk was voor de benoeming van die twee, waarop hij antwoordde dat het Lula zelf was die beide heren aanduidde voor de job. Palocci denkt dat Lula hem op het matje riep om de juiste afmetingen te kennen van het geknoei van de twee directeurs. Hij verklaart ook dat het gebruikelijk was dat Lula gebruikmaakte van “gesloten omgevingen” om “te klagen en druk te doen over onregelmatigheden die hem ter ore kwamen, en het gevolg waren van zijn eigen beslissingen”. Ondanks dit gesprek nam Lula geen enkel initiatief om beide directeurs te vervangen.

Palocci krijgt in ruil voor zijn bekentenissen in het kader van de zogenaamde “delação premiada” een strafvermindering van 2/3. Hij zal ook een boete moeten betalen van R$ 35 miljoen. De rest van zijn biecht blijft vooralsnog verzegeld.

Palocci zit nog steeds in een cel van de Federale politie in Curitiba, hetzelfde gebouw waar Lula zijn straf uitzit.

Over Palocci

*Antonio Palocci Filho (57) is een medicus, lid van de arbeiderspartij PT en voormalig minister van financiën in de regering Lula (van januari 2003 tot maart 2006). In januari 2011 werd hij door Dilma Rousseff aangesteld als Ministro-chefe da Casa Civil (een functie vergelijkbaar met die van eerste minister of stafchef). Op 7 juni van datzelfde jaar nam hij ontslag na een reeks beschuldigingen van financiëel gesjoemel in eigen voordeel.

In 2015 opende de federale politie een nieuw onderzoek tegen Palocci, dit omdat hij 2 miljoen reais zou hebben opgestreken om een kiescampagne van Dilma Rousseff te financieren. Het onderzoek gebeurde in opdracht van rechter Sergio Moro, in het kader van het Lava Jato proces. In maart van 2016 werd hij beschuldigd door partijgenoot Delcidio Amaral betrokken te zijn (samen met andere ex-ministers Erenice Guerra en Silas Rondeau) in een corruptieschema van 45 miljoen reais. Wat later volgde een nieuwe beschuldiging, deze keer van Monica Moura (echtgenote van João Santana, marketingman van Dilma) in het kader van een gerechterlijk akkoord. Monica Moura beweerde dat hij, samen met João Vaccari Neto (schatbewaarder van de PT) belangrijke zakenlui aanduidde om bijdragen te leveren aan de financiering van hun campagnes. Die bijdrages werden niet officiëel aangegeven aan het kiestribunaal (zoals verplicht), m.a.w. financieringen via de zogenaamde “caixa 2”.

Palocci werd aangehouden op bevel van Sergio Moro op 26 september van 2016. In juni 2017 werd hij veroordeeld tot 12 jaren opsluiting. Palocci heeft een dubbele nationaliteit (Braziliaan en Italiaan) en werd in de gevonden notities in het bedrijf Odebrecht (m.b.t. de betalingen in smeergeld aan politici) aangeduid als “Italiano”. Palocci gaf inmiddels toe dat hij daarmee bedoeld werd.

Palocci wordt algemeen beschouwd als de “sterke man” binnen de regeringen Lula & Dilma, ook binnen de arbeiderspartij. De getuigenis die hij in september van vorig jaar aflegde, in het kader van het onderzoek naar smeergeld dat het bedrijf Odebrecht zou betaald hebben voor de aankoop van een terrein, bestemd voor de bouw van het nieuwe instituut Lula, leidde later tot een gerechterlijk akkoord. Palocci beweert dat Lula de man is die het meeste profijt trok uit de corruptieaffaire met Petrobras. Hij zegt dat hijzelf in dat schema fungeerde als “versnelling” maar geeft ook toe dat hij strafbare feiten pleegde en dat hij geen heilige is.

Volgens hem ging het voornamelijk om de versteviging van de alliantie tussen Lula en Odebrecht (hij sprak over een “bloedverbond”) die er moest voor zorgen dat Dilma verkozen werd (m.a.w. de instandhouding van de macht door de PT na zijn 2 mandaten), maar ook dat die alliantie zou verder gezet worden. Palocci sprak hierbij over een totaalbedrag van 300 miljoen reais, geld dat moest gebruikt worden om campagnes te financieren, alsmede om persoonlijke gunsten te financieren, zoals het buitenverblijf van Lula in Atibaia (SP). De renovatie van deze luxueuze sítio werd betaald door de bouwbedrijven Odebrecht, OAS en Schahin, voor een totaal van 1,02 miljoen reais. Lula was slim genoeg om het eigendom vooralsnog niet op zijn naam te laten zetten, maar een onderzoek (ter plaatse) van de federale politie wees uit dat de ganse inboedel er duidelijk op wees dat het ging op persoonlijke bezittingen van de ex-president en zijn familie. Het is ook bewezen dat Lula ongeveer 270 maal aanwezig was (weekends en feestdagen) in het buitenverblijf, dit tussen 2011 en 2016.

Palocci zegt verder dat hij Lula waarschuwde m.b.t. de aankoop van het terrein voor het Instituto Lula: “We zijn nu al veel te ver gegaan in onze relatie met Odebrecht. Als we dit soort operaties blijven uitvoeren, gaan we ons zelf bijzonder kwetsbaar opstellen”. De grond werd uiteindelijk toch aangekocht op naam van Demerval de Souza (van het bouwbedrijf DAG) voor het ronde sommetje van 7,2 miljoen (betaald door Odebrecht), maar Lula zag af van de bouw omdat hij de locatie ongeschikt vond.

Volgens Palocci is de aanklacht tegen hem en Lula terecht: “De feiten stroken met de waarheid. Ik zou enkel zeggen dat het gaat om een hoofdstuk in een boek met meer hoofdstukken, meer dan enkel de relatie tussen Odebrecht enerzijds, en Lula/Dilma anderzijds. En die relatie was intens, gericht op wederzijdse gunsten, smeergelden betalend aan politici in de vorm van financieren van kiescampagnes, persoonlijke gunsten, zowel officieel als via caixa 2”.

Het hoeft dan ook niet te verbazen dat Palocci met dergelijke verklaringen zichzelf als verrader nummer 1 uitriep bij zijn vroegere “companheiros” (kameraden).

Foto: Agência Brasil

Source: https://brazilienieuws.online/2018/10/01/de-bekentenis-van-palocci-een-voorsmaakje/